Rzym zabytki – perły baroku rzymskiego na Kwirynale to wycieczka dla turystów zaawansowanych, którzy wiedzą, że Wieczne Miasto oferuje znacznie więcej duchowych i estetycznych atrakcji niż zwykły niezbędnik na jeden – dwa dni pobytu. Jeśli jesteś w Rzymie kolejny raz, to znak, że jesteś gotowy przejść tę trasę z przewodnikiem…

Temat główny: wycieczka śladami Berniniego i Borrominiego – dwóch genialnych architektów baroku rzymskiego
Początek: plac przed pałacem na Kwirynale
Koniec: bazylika Santa Maria degli Angeli
Długość trasy: ok. 1,6 km
Czas: 4 godziny
Cena za grupę do 8 osób: 240 euro (w niskim sezonie)

TRASA WYCIECZKI

Pałac Kwirynalski (Palazzo del Quirinale)

Kwirynał – najwyższe z historycznych wzgórz rzymskich – był w starożytności wzgórzem czci Romulusa-Kwiryna, mitycznego założyciela miasta i pierwszego króla Kwirytów – jak nazywali siebie dawni Rzymianie. W nowszych już czasach, od końca XVI wieku, wzgórze stało się centrum władzy politycznej , najpierw jako siedziba papieża-króla (do 1870 r.), władcy Państwa Kościelnego, a następnie jako stolec królów i prezydentów Zjednoczonych Włoch. Dziś jest to dość spokojne wzgórze, którego główną część zajmuje ogromny kompleks pałacowo-ogrodowy zwany po prostu Pałacem Kwirynalskim. Zwiedzanie tego obiektu jest możliwe tylko kilkanaście razy w roku, w wybrane niedzielne poranki…

Kościół św. Andrzeja na Kwirynale (Sant’Andrea al Quirinale)

Perełka jakich mało… arcydzieło architektury baroku… artystyczna odpowiedź Jana Wawrzyńca Berniniego na niezwykłe nowości zaprezentowane przez Franciszka Borrominiego w pobliskim kościele San Carlo alle Quattro Fontane… dwóch „biło się” a trzeci (Jezuici i my) skorzystał! Wspaniałe proporcje, piękna kopuła, wyszukane marmury… i grób św. Stanisława Kostki

Kościół św. Karola Boromeusza przy Czterech Fontannach (San Carlo alle Quattro Fontane)

Biedni jak mysz kościelna Trynitarze Bosi, w 1634 r. zwrócili się o pomoc w przebudowie ich malutkiego klasztoru do architekta żyjącego dla wielkich idei duchowych i artystycznych – Franciszka Borrominiego. Ten, pracując wyłącznie dla chwały bożej czyli gratis, najpierw zaprojektował im ciekawy dziedziniec klasztorny (warto go zobaczyć!), a następnie wzniósł im malutki kościół pod wezwaniem, dopiero co wtedy beatyfikowanego, Karola Boromeusza. Kościółek, zwany popularnie San Carlino – św. Karolek, zachwyca bogactwem barokowych, białych jak koronka ornamentów. Nie zobaczycie tu złota i drogocennych marmurów, na które było stać wyłącznie bogate zakony i majętnych kardynałów (jak np. jezuitów w kościele św. Andrzeja), lecz wyłącznie wymodelowaną zaprawę murarską… Borromini jest tu po prostu genialny!

Pałac Barberinich (Palazzo Barberini)

Każda z wielkich rodzin „papieskich” chciała stworzyć w Wiecznym Mieście swoją twierdzę na następne wieki. Barberini, rodem z Toskanii, doszli do szczytów potęgi za panowania ich ziomka papieża Urbana VIII (1623-1645). Długi pontyfikat Maffeo Barberiniego przyniósł rodzinie ogromne bogactwa i zaszczyty, o czym świadczą do dziś wspaniałe pałace rozsiane po całym dawnym Państwie Kościelnym. Najokazalszy z nich, pałac na stokach Kwirynału, jest dziełem kilku architektów pierwszej fazy baroku: Karola Maderny, Berniniego i Borrominiego.

Fontanna Trytona (Fontana del Tritone)

Dzieło Jana Wawrzyńca Berniniego, powstałe na życzenie papieża Urbana VIII Barberini, w kontekście prac przebudowy najbliższych okolic Pałacu Barberinich.
Fontanna została wykonana z trawertynu w latach 1642–3. Rzeźba przedstawia greckie bóstwo morskie, Trytona, syna boga mórz Posejdona. W podstawie fontanny znajdują się podobizny delfinów, których podniesione ogony utrzymują muszlę, na której umieszczona jest postać samego Trytona. Z trzymanego przez niego rogu wypływa strumień wody, pochodzącej z akweduktu Aqua Felice. Fontannę zdobi elementy herbów papieskich – tiara, klucze św. Piotra oraz herb Barberinich, których pałac znajdował się w pobliżu.

Fontanna Pszczół (Fontana delle Api)

Fontana delle Api – marmurowa fontanna autorstwa Berniniego, zlokalizowana na placu Piazza Barberini w Rzymie, w miejscu w którym przechodzi on w Via Veneto. Została ukończona w kwietniu 1644. Fontanna ma formę pionowo ustawionej muszli z trzema pszczołami nad kamienną misą. Pszczoły nawiązują do herbu rodziny Barberini, z której pochodził papież Urban VIII, fundator fontanny. Fontanna została zaprojektowana jako wodopój dla koni.

Kościół św. Zuzanny (Santa Susanna)

Pierwszą prawdziwie barokową fasadę w Rzymie zaprojektował Karol Maderno dla świątyni poświęconej męczennicy rzymskiej Zuzannie (koniec III w. n.e.). Kościół jest jednak znacznie starszy niż jego siedemnastowieczna fasada… stoi podobno na domu rodzinnym Zuzanny i z pewnością został założony we wczesnym średniowieczu. Dziś jest głównym centrum duchowym katolików północnoamerykańskich.

Kościół Matki Bożej Zwycięstwa (Santa Maria della Vittoria)

Tu Bernini wprowadził boski teatr do Kościoła, tu dotknął szczytów możliwości rzeźbiarskich, przekształcając chłodny kamień w płomienny obraz szaleństwa wiary – słynną Ekstazę św. Teresy. A poza tym jest to kościół Maderny, Domenichina, Guercina, Guida Reniego oraz… Dana Browna, który umieścił tu jedną z najciekawszych scen swojej szeroko znanej powieści „Anioły i demony”.

Fontanna Mojżesza (Fontana del Mosé)

Monumentalna fontanna z końca XVI wieku kończąca bieg pierwszego papieskiego akweduktu – AQUA FELICE, wzniesionego za czasów pontyfikatu Sykstusa V (w cywilu Felice Peretti) przez Jana Fontanę (brata bardziej znanego Domenico Fontana). Z daleka przypomina typowy rzymski łuk triumfalny sławiący dzieło papieża Sykstusa, który – jak biblijny Mojżesz – jednym słowem wydobył wodę ze skały i napoił spragniony lud… Statua Mojżesza – dzieło miernego rzeźbiarza Leonarda Sormani – jest jednak wyjątkowo brzydka… co nie przeszkadza, by większość turystów brało ją za dzieło Michała Anioła Buonarrotiego…

Bazylika św. Bernarda przy Termach (San Bernardo alle Terme)

Mały Panteon ze wspaniałą okrągłą kopułą z początku VI w. n.e., stanowiący pierwotnie część dawnych Term Dioklecjana (prawdopodobnie używane jako spheristerium – pomieszczenie do gry w piłkę). W 1598 r. dość dobrze zachowana rotunda o średnicy 22 m została zaadoptowana na kościół i przekazana odłamowi francuskich Cystersów, którzy zadedykowali go swemu wielkiemu świętemu – Bernardowi z Clairvaux.

Bazylika Matki Bożej Aniołów i Męczenników (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri alle Terme)

Bazylika powstała w wyniku zaadoptowania dla celów religijnych kilku głównych sal starożytnych Term Dioklecjana. Pierwsze prace rozpoczęły się w 1562 r. pod kierunkiem Michała Anioła Buonarrotiego i przeciągnęły się do połowy XVII w. W ich wyniku powstała świątynia-bazylika poświęcona przede wszystkim czci męczenników chrześcijańskich z okresu ostatnich prześladowań za czasów cesarza Dioklecjana. Warto do nie zajść, by podziwiać monumentalność i proporcję starożytnej budowli, jej ogromne monolityczne kolumny granitowe, słynną kiedyś meridianę – zegar słoneczny oraz kilka obrazów znanych mistrzów XVII i XVII wieku.

Zobacz inną wycieczkę -> https://www.rzym-przewodnik.it/trzy-wielkie-bazyliki-lateran-maggiore-santa-croce/